Sendikalaşma oranlarındaki düşüşler, toplu pazarlığın kapsamının daralması, sendikal faaliyetlere katılımın azalması ve grev sayısındaki düşüşler dünyada ve Türkiye'de sendikaların kriz içinde bulunduğunun göstergeleri arasındadır. Buna ilişkin olarak bireylerin sendikalara karşı algıları, değişen istihdam yapısı, işsizlik ve sendikalardan kaynaklanan sorunlar olmak üzere çeşitli gerekçeler sunulmaktadır. Sendikaların içerisinde bulunduğu krizin aşılması için işgücü piyasasında yüksek oranlara sahip olan ve sendikaların geleceği açısından önem arz eden Y kuşağının (1980-1995 arası doğanlar) sendikalara bakış açılarının ortaya konulması gerekmektedir.
Buradan yola çıkarak, çalışma sonucunda ulaşılacak olan veriler ve sonuçlar; sendikacılara ülke nüfusunun ve çalışma hayatının (nerdeyse önümüzdeki 20 yıl) önemli bir kısmını oluşturan Y kuşağının sendikalar hakkındaki düşüncelerini ortaya koyacağı ve sendikaların bu sonuçlara göre stratejiler geliştireceği varsayıldığı için önem arz etmektedir.
(Önsözden)