Ezeli Ütopya

“Dünün” Türkiye’sinin sosyalistleri: Dünyada eşi benzeri görülmemiş bir inanç, devrimci inat ve tutku ile aklın bile inanmakta ve yorumlamakta zorlandığı, zorlanacağı fedakârlıklara katlandılar. Mustafa Suphi’lerin Türkiye ye dönüşlerine, Deniz’lerin idam sehpasına gidişlerine, Mahir Çayan ve yoldaşlarının Kızıldere eylemine, İbrahim’ in “ser verip sır vermemesine” bakılırsa ve Mustafa Özenç’ in ölümünden biraz önce yazmış olduğu şiiri okununca Türkiye sosyalizminin “dününün” ne olduğu ve benim de sosyalizmin dününü nasıl anlatmak istediğim daha kolay anlaşılır. Tek cümle ile Türkiye sosyalizminin “dünü” : Kavga, ölüm ve yok olma temelinde yürütüldü, var olan bütün kazanımlar bu zemin üzerinde üretildi.

“Türkiye de sosyalizmin dünü” mübalağasız ve müsamahasız olarak böyle geçti. Dünya da zora dayalı devrimi savunan hemen hemen bütün örgütlerle tanışıp, görüştüm; her kesin mücadele tarihini dinledim, okudum. Dinlemiş olduğum ve okuduğum bütün ülkelerin devrimci mücadele tarihlerinde bizdeki kadar yaşanmış zulme rastlamadım. Türkiye sosyalizminin dünün de: Her şey pahasına değerlendirilmemiş, denenmemiş hiçbir mücadele biçimi kalmadı. Ama elimizde kala kala sadece devrimci değerlerimiz kaldı. Ne bir kitlesel gücümüz, ne güçlü bir silahlı mücadele örgütümüz ne de “dünün” devamı itibarı ile aktif bir toplumsal ilerleme sürecimiz kaldı. (Tanıtımdan)