Sosyal bir devlet olan Türkiye Cumhuriyetinin en temel ödevlerindendir. Bu bağlamda da, çeşitli önlemler alınmaya çalışılmıştır. Bunlardan ilki, çeşitli ülkelerle yapılan Sosyal Güvenlik Sözleşmeleridir. Zaman içerisinde bu hakkın, hangi ülkede olursa olsun yurt dışında yaşayan tüm vatandaşlarımıza tanınması amacıyla 30.5.1978 tarihinde 2147 sayılı Kanun kabul edilmiştir. Bu Kanunun uygulamadaki sorunlara yeteri kadar çözüm getirememesi nedeniyle, değişikliklere ihtiyaç duyulmuş ve 2147 sayılı Kanun yerini, aynı adı taşıyan ve 8.5.1985 tarihinde kabul edilen 3201 sayılı Kanuna bırakmıştır. Bugüne kadar da anılan Kanunlarla oluşturulan ve tezimizde ayrıntılı inceleyeceğimiz bu sistemde birçok değişiklik meydana gelmiştir.
Dünyanın çeşitli yerlerinde yıllarca anavatanlarından uzak, zor koşullarda yaşayan vatandaşlarımızı, anavatanları Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kendilerine tanıdığı sosyal güvenlik hakkı konusunda bilgilendirmeyi zevkli bir ödev sayan bilinçle, iş bu tez konumuzu seçtik. Bu bağlamda tezimizde borçlanma, aylık bağlanması, yurda kesin dönüş koşulu gibi konulara açıklık getirmeye, uygulamadaki sorunları göstererek çözüm yollarının bulunmasında naçizane öneriler sunmaya ve 2008 yılı içerisinde yürürlüğe girmesi beklenen 5510 sayılı " Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası" Kanunu ile getirilen değişiklikler konusunda vatandaşlarımızı bilgilendirmeye çalıştık. (Giriş'ten)