Kişisel Verilerin Kaydedilmesi Suçu (TCK m. 135)

Bilgi çağında, teknolojik gelişmelerle birlikte, verinin toplanması ve analiz edilmesi, yapay öğrenme ile birlikte veri analizinin hızlanması, bu suretle suçların işlenme şekillerinin değişmesi ve çeşitlenmesi, geleneksel koruma mekanizmalarının yetersiz kalması bağımsız bir hak niteliğinde olan kişisel verilerin korunması hakkının ceza hukuku korumasına muhtaç olduğunu göstermiştir. Büyük veri setlerinin oluşması, işlenmesi ve hatta toplanan verilerle kişilerin belirlenebilmesi kişisel verilerin işlenmesini bu kapsamda kaydedilmesini bazen bir silah, bazen önleyici bir sistemin alt yapısı haline getirmiştir. Özellikle ceza muhakemesi alanında uygulanan tedbirlerde, araştırma işlemlerinde ya da delil değerlendirme araçlarında, yapay zeka teknolojilerindeki gelişmelerle birlikte yapay öğrenmenin kullanılması hakkın ihlali ile ilgili tartışmaları güncel tutmaktadır.

Ceza hukukunda bir fiilin suç olarak düzenlenmesi, genelde cezaya liyakat ve cezaya muhtaçlık koşullarının özelde ise hukuksal değerinin bulunması gerekir. Bu sebeple çalışmamızın birinci bölümünde öncelikle kişisel verilerin kaydedilmesi suçunda Suç ve Ceza Politikası Açısından Kişisel Verilerin Korunması Hakkı başlığı altında; kişisel verilerin korunması hakkının doğuşu ve hakkın pozitif hukuka yansıma sürecine yer verilmiştir. İkinci bölümde suçun unsurları; tipikliğin maddi unsurları, tipikliğin manevi unsurları, hukuka aykırılık unsuru başlığı altında ele alınmıştır.