Yargılama usulü kanunları, niteliği itibariyle bir ülkedeki hukuk ve adalet kalitesinin göstergelerindendir. 1927 yılında yürürlüğe giren ve ülkemizin temel kanunlarından biri olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu yürürlükte kaldığı 84 yıllık zaman sürecinde 26 kez kısmi değişikliğe uğramış ve seksen maddesi yürürlükten kaldırılan kanun iç bütünlüğünü ve adil yargılanma hakkını karşılama yeteneğini büyük ölçüde yitirmiş ve üstlendiği misyonu tamamlamıştır.
Hukuk sistemimiz açısından yaşamsal bir önem taşıyan bu temel kanunumuzun çağdaş gereksinimlere uygun hale getirilmesi amacıyla hazırlanan ve 04.02.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu yürürlükten kaldırılmış ve yeni getirilen kavram ve kurumların kavranmasını ve yerleşmesini temin etmek maksadıyla yeni HMK'nun yürürlük tarihi 1 Ekim 2011 olarak kabul edilmiştir. 6100 sayılı HMK, terminolojik yenilenmenin yanı sıra adil yargılanma hakkım karşılamak amacıyla getirilen yeni kavram ve kurumları içermesi bakımından "yeni" nitelendirmesini haklı kılacak çok önemli düzenlemeleri ihtiva etmektedir.
Kanun maddelerinin izdüşümünü yansıtan gerekçeler, bu Kanunla getirilen yeni kavram ve kurumların anlamının, gereksinim nedenlerinin anlaşılması, eski kanun metninde yer alan usul kurallarından farklılıklarının bilinmesi ve doğru yorumlanması bakımından başvurulacak olan en önemli araçtır. Bu nedenle kitapta öncelikle Kanunun esas fikri ve amacını yansıtan genel gerekçesine daha sonra eski ve yeni madde metinleri ile madde gerekçelerine yer verilmiş ve karşılaştırma tablosu ve ilgili mevzuat da eklenerek okuyucuların yararlanmasına sunulmuştur.