Fernando Savater, toplum içinde birlikte yaşamanın dinamiklerini araştırıyor ve önceki kitabında olduğu gibi ergenlik çağındaki gençlere, onların ana/babalarına ışık tutuyor. Felsefe profesörü Savater, "insanların yalnız ve yalıtılmış olarak değil, toplum içinde birarada yaşadıkları" temel olgusunu kendisine özgü mizahı ve esprili üslubuyla ele alıyor ve iktidar, örgütlenme, karşılıklı yardım, güçsüzlerin güçlülerce sömürülmesi, eşitlik ve farklı olma hakkı, savaş ve barış gibi konuları mercek altına yatırıyor. Önceki kitabında olduğu gibi özgürlük izleğinden yola çıkan yazar, bu kez özgürlüğü farklı bir bağlamda, politika bağlamında inceliyor.