"Türkiye'de hem anayasal çerçeve hem de siyaset kurumunun kendine özgü nitelikleri, referandumların Batı'daki örneklerinde görüldüğü gibi aşağıdan yukarıya bir uygulama olmasına izin vermemektedir. (...) Bu nedenle de Türkiye'de yalın "bir referandum pratiği"nden söz etmekten ziyade "bir referandum siyaseti"nden bahsedilebilir. Türkiye'de referandum siyaseti, plebisit niteliğindeki 1961 ve 1982 halkoylamalarını da dâhil edersek, hegemonik yeniden üretim amacıyla (1961, 1982), hegemonya karşıtı (ya da karşı-hegemonik) amaçlarla (2007, 2010), yeni bir hegemonik düzen inşa etmek amacıyla (2017) veya gündelik siyasetin şekillendirdiği pragmatist siyasî amaçlarla (1987, 1988) tezahür etmiştir. Türkiye'nin referandum siyaseti tecrübesini incelemeyi amaçlayan bu kitap, iki bölümden oluşmaktadır.