Bu çalışma, İstanbul’da hazır giyim atölyelerinde çalışan Azerbaycanlı kadınlar ile Marmaris turizm sektöründe çalışan ve evlilik yoluyla Türkiye’ye yerleşen göçmen kadınlar olmak üzere iki farklı göçmen gruptan hareketle Türkiye’de yabancı göçmen kadınların yaşadıkları sosyal dışlanmanın dinamiklerini incelemektedir. Sosyal dışlanma, sadece dışlananların değil aynı zamanda dışlayanların da hikâyesinin yorumlanabileceği bir kategori olarak ele alınmıştır.