Bu kitap, araştırmacı–yazar Necmettin Türinay’ın, kültür, dil ve sanata dair makalelerinden oluşmaktadır. Yazar, bu makalelerinde, geçmişten geleceğe bir köprü kurmaya çalışır. Tanzimat nesillerinden Servet–i Fünun’a, Fecr–i Ati’ye, hatta Yahya Kemal veya Ahmet Haşim’e kadar bir bir gözden geçirir.
Yazar, bu kitapta genellikle edebiyat ve fikir cereyanlarının ve tabii bu cereyanlara mensup öncü kadroların, varoluş gerekçelerini gizli/açık bir devam fikrinden almadıkları sonucuna ulaşır ve edebiyat eleştirmeninin, ortaya çıkan bir eseri, bilinen bir sanatkârı veya edebi hareketliliği; kendisiyle sınırlı bir hadise olarak düşünmeden daima kaçınması gerektiğini belirtir.