Bu çalışmayla, yürütmenin artık, kuvvetler arası ilişkiler rejiminin klasik çerçevesinden değil de, bir karar, atılım ve öngörü organı gibi nitelikler gösteren yeni fonksiyonel güç ve etki çerçevesindeki konumunu, başkanlık, yarı-başkanlık ve parlamenter hükümet modelleri ile bu saf ve klasik modellerden sapma eğilimi gösteren karma hükümet sistemleri ve de özelde Türk parlamentarizmi açısından inceleyip değerlendirmek amacıyla ele alınmıştır.
(Önsözden)