Belirli Süreli İş Sözleşmesi Yapma Serbestisi ve Sınırları

Çalışmada, iş hukukunun gelişimi ile birlikte gittikçe önem kazanan ve 4857 sayılı İş Kanununun 11. md. ’sinde belirli ve belirsiz süreli iş sözleşmesi başlığı altında somut olarak düzenlenerek yasal çerçeveye oturtulan belirli süreli iş sözleşmesini yapma serbestisi ve sınırları, yasal dayanaklar, öğreti görüşleri ve yargı kararları çerçevesinde ele alınmıştır.

Çalışmada belirli süreli iş sözleşmesi, bütün kapsamıyla değil yalnızca belirli süreli iş sözleşmesi yapabilme serbestisi ve sınırları bakımından incelenmiş, bu tür iş sözleşmelerinde süre, yenilenme, şekil ve objektif (esaslı) nedenlere dayalı olarak meydana getirilme konuları irdelenmiştir. Bu sebeple, çalışma konusuna ilgisi oranında dahil olan konulara temas edilmiş, çalışma konusunu doğrudan ilgilendirmeyen alanlara girilmemiştir.

Üç bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde, belirli süreli iş sözleşmesi kavramı, belirli süreli süreli iş sözleşmesinin sınırlarının daha iyi ortaya konulabilmesi için benzer iş sözleşmesi türleri ile belirsiz süreli iş sözleşmeleri karşılaştırılarak ele alınmış, belirli süreli iş sözleşmelerinde şekil ve sözleşmenin süreye bağlanması konuları üzerinde durulmuştur.

İkinci bölümde, belirli süreli iş sözleşmesi yapma serbestisi ve buna getirilen sınırlamalar, belirli süreli iş sözleşmesinin yapılmasını ve yenilenmesini haklı kılan objektif nedenler ele alınmıştır. Bu bölümde ayrıca AB Konseyinin belirli süreli iş sözleşmelerine ilişkin 99/70 sayılı yönergesinin amacı, uygulama alanı ve kapsamı değerlendirilmiştir.

Üçüncü bölümde ise, belirli süreli iş sözleşmelerinin yenilenmesi ve belirli süreli iş sözleşmelerinin belirsiz süreli iş sözleşmelerine dönüşmesi konuları açıklanmıştır. Sonuç kısmında ise ele alınan çalışma konusuna ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuştur.