Türk edebiyatının en gizemli türlerinden biri şathiyyedir. Şairlerin cem sarhoşluğuyla adeta tanrılaştığı, Tanrı ile teklifsiz konuştuğu çizgi dışı şiirler. Şathiyyelerin eşyanın mantığına aykırı, saçma (absürd) gibi görünen alaycı anlatımları vardır. Deli saçması veya çocuk tekerlemelerine benzerler. Bu özellikleri sebebiyle, insan aklında ilk anda bir sarsıntı meydana getirir, dinleyenleri tebessüme ve düşünmeye sevk ederler. Bu sıra dışı sözlerin altında saklı anlamı araştırma ve anlama konusunda güçlü bir merak uyandırırlar. Uzun bir zaman dilimi içerisinde gerçekleştirilen bu çalışmada, şathiyye konusunda genel bir değerlendirme yer almaktadır.