Selanik, 1830–1912 arasında Osmanlı modernleşme çalışmalarının vitriniydi. Tarihçi Meropi Anastassiadou'nun Selanik yerel arşivlerine dayanarak yaptığı bu çalışma, Osmanlı toplum ve ekonomisinin büyük bir dönüşüm içinde olduğu çağda, bu şehrin geçirdiği evrimi inceliyor. Selanik, hiç de sıradan olmayan bir şehirdir. Osmanlı Selanik'i de kendine özgü büyüleyici bir inceleme alanı oluşturur. Bu kuraldışı, fakat bazı çehreleriyle diğer Osmanlı liman şehirlerine çok benzeyen şehri, üç çeyerek asırlık bir dönem boyunca izliyoruz.
1840'lardan itibaren Avrupa ile ilişkilerin güçlenmesinin ve modernleşmenin etkisi altında büyümeye aday Doğu Akdeniz liman şehirlerinden biri olan Selanik'te yeni ulaşım ağları kuruluyor, her eve içme suyu getiriliyor, tramvaylar işlemeye başlıyor, sağlık hizmetleri altyapısı ıslah ediliyor, "modern" anlayışta birçok okul açılıyor, sanayi adım adım kuruluyor ve Selaniklilerin yaşam tarzları da adım adım değişiyor. Anastassiadou, doğup büyüdüğü şehri anlatırken bir sorgulama, bir tür tarihsel içebakışa girişme gerekliliği duyuyor. Fakat, satır aralarını okumayı bilen kişi için bu çalışma, kendi tarzında, şimdiki zamanın peşinde.