Çalışmada Osmanlı Devletinde din ve vicdan hürriyetinin önemli bir parçasını oluşturan gayrimüslimlere ait mâbedlerin dokunulmazlığı, inşası ve tamirine ilişkin İslâm ve Osmanlı hukuku hükümlerine ve uygulamasına yönelik bilgiler verilmesi amaçlandı. Çalışmanın ana hedefi İslâm topraklarında ikamet eden ve zimmî olarak tabir edilen kesimdir.
Bu nedenle çalışmanın gerek İslâm hukuku gerekse Osmanlı uygulaması kısımlarında esas olarak zimmî statüsünde olan gayrimüslimlerle ilgili hükümler incelendi. Bu incelemede gayrimüslimler bir bütün olarak değerlendirilerek ibadethaneleri mâbed olarak ifade edilmiştir.