Osmanlı Devleti’nde yabancılara verilen kamu hizmeti imtiyazlarını konu alan çalışma, Türk hukuk tarihine Tanzimat döneminde giren bir hukuk kurumunun Cumhuriyete uzanan süreçte izlediği gelişimi ortaya koymayı amaçlamıştır.
Konu seçiminde iki ana neden etkilidir. İlki, imtiyaz usulünün Türk Hukuk Tarihine Tanzimat döneminde girmekle beraber, imtiyazlar hakkındaki 1910 tarihli Kanun’un halen yürürlükte bulunması ve konunun Türk hukukunda güncelliğini yitirmemiş olmasıdır.
İkinci neden ise, kamu hizmeti imtiyazlarının gerek hukukçular, gerek tarihçiler tarafından çeşitli yönlerden ele alınmış olmakla birlikte, bugüne kadar Türk Hukuk Tarihi alanında konuyla ilgili bir araştırma yapılmamış olmasıdır.