Müdafaa–İ Hukuk'tan İnşa–İ Hukuka: Türk Devrimi'nin Hukuksal Yönleri

Türk Devrimi, çağdaşı olduğu devrimlere nazaran haiz olduğu müstesna nitelikleri sebebiyle siyasal, sosyolojik ve özellikle de hukuksal olarak derinlemesine incelenmeye layık bir tarihsel olgudur. Nitekim Türk Devrimi'nin ya hamasetle yoğrularak, basitleştirilerek övüldüğü ya da günümüzde yaşandığı düşünülen en temel sorunların dahi müsebbibi görüldüğü, neredeyse ifrat ve tefritle bezenmiş metinlerin haricinde, meselenin daha ihtiyatlı ve daha bilimsel biçimde ele alındığı çalışmalar da pek tabii mevcuttur. Ancak, Türk Devrimi'ni çağının ötesine taşıyan benzersiz niteliklerinden biri olan legalizm, bilimsel metinlerde dahi çoğu zaman göz ardı edilmiş ve bu bağlamda Devrim'in demokrasiye yaklaşımının hukuksal yönlere yansıması üzerinden pek değerlendirme yapılmamıştır. Demokrasi hususunda yapılan değerlendirmelerin ise büyük kısmı dönemsel olmaktan, "vardır" veya "yoktur" demekten öteye gitmemektedir.

Bu kitapta, gerçekleştirildiği dönemden bugüne dek çokça bilimsel dezenformasyona ve algı yönetimlerine konu olan Türk Devrimi'ne; Kamu Hukuku açısından, hukuk biliminin perspektifiyle ve birçok önemli bilimsel kavramları ve terimleri tanıyarak yaklaşmak ve devrim ile varılması hedeflenen "demokrasi" açısından devrimin etkilerinin ve getirilerinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Bu sayede bilinmesi gerekli olan kavramların ve kuramların ışığında, Müdafaa-i Hukuk hareketi ile başlayan ve "İnşa-i Hukuk" olarak nitelendirebileceğimiz bir süreçle tekemmül eden Türk Devrimi'ne objektif, eleştirel ve hukuksal bir mercek tutulmuş ve muhtelif kaynaklar ışığında bütünlüklü bir değerlendirme yapılmış olacaktır.