İcra ve İflas Kanunu'nda ve diğer kanunlarda, borçlunun ilamlı icra takibini durdurmasına imkan tanıyan çeşitli hukuki çareler bulunur. Bu çalışmanın konusunu, bu hukuki çareler arasında yer alan, İİK m. 33, 33a'da düzenlenen icranın geri bırakılması kurumu oluşturmaktadır. İlamlı icrada takibin tarafları arasındaki menfaat dengesinin sağlanmasında rol oynayan bu kurum, çalışma da üç bölümde incelenmiş.
Çalışmanın ilk bölümünde öncelikle icranın geri bırakılması ile ilamlı icra takibinin durdurulmasına imkan tanıyan diğer hukuki çareler karşılaştırılmış. Daha sonra, icranın geri bırakılması kurumuna ilişkin temel hususlarda tespitlerde bulunulmuş; icranın geri bırakılması talebinde bulunulabilmesi için gerekli şartlara yer verilmiş; icranın geri bırakılması talebinde bulunulmasının takibe etkisi değerlendirilmiş.
Çalışmanın ikinci bölümünde, icranın geri bırakılması sebepleri ayrı başlıklar altında incelenmiş. Ayrıca bu bölümde, icranın geri bırakılması taleplerine esas teşkil edemeyen sebeplere de yer verilmiş. Böylelikle icranın geri bırakılması sebeplerinin kapsamının açık bir şekilde belirlenmesi amaçlanmış. Yine bu bölümde, icranın geri bırakılması sebeplerinin Kanun'da üç sebep ile sınırlandırılmış olması hususu da değerlendirilmiş.
Çalışmanın son bölümünü oluşturan üçüncü bölümünde ise icranın geri bırakılması usulü, icra mahkemesinin kararı, bu kararın doğurduğu sonuçlar ve karara karşı yapılacak kanun yolu başvurusu değerlendirilmiş.
(Tanıtım Bülteninden)