Fecr–i Ati Edebiyatı

XX, asrın edebiyat tarihlerinde ve araştırmalarında, Fecr–i Âtî Encümeni’nin edebiyatının Servet–i Fünûn edebiyatının bir devamı olduğu iddia edilmiş ve bu iddia da zamanla yaygın bir kanaat haline gelmiştir. Bu noktada Fecr–i Atî Encümeni adetâ gelecekte edebiyat tarihinde ve araştırmalarında kendisi hakkındaki verilecek bu hükmü kestirmiş olacak ki, edebiyat dünyasına, kendilerinin sanat ve edebiyat görüşlerini çok net ortaya koyan manifesto niteliğindeki bir beyanname İle girmiş; her defasında kendilerinin Servet–i Fünûn edebiyatının bir devamı olmadığını ispata çalışmıştır; hattâ bu nedenle Servet–i Fünûn edipleriyle arasında eskiler–yeniler, bugünküler–bugünküler polemiği yaşanmıştır.

İşte bu noktada bir edebiyat tarihçisi ve araştırmacısı sözü edilen encümen üzerine hüküm vermeden önce, Fecr–i Âtî’nin bu kendini tam olarak İfade etme, kendini ortaya koyma çabalarını dikkate almak zorundadır. Burada edebiyat tarihçisinin ve araştırmacısının üzerine eğilmesi gereken en Önemli husus, encümenin kendini net bir şekilde ortaya koyma çabalarını bir başlangıç olarak kabul edip, Fecr–i Atî Encümeni edebiyatı ürünlerini incelemek, bu ürünlerin yapılarındaki asgari müşterekleri tespit ederek Fecr–i Âtî Encümeni’nin bir topluluk, bir toplaşma, bir okul olup olmadığını ortaya koymaktır.