İtalyan Zanardelli Kanunu ile İtalyan Rocco Kanunu'nda, hile veya desise oluşturan davranışlardan tek tek söz edilmemiştir. Her iki kanunda da dolandırıcılık; hile veya desiseyle hataya düşürerek bir kimsenin malvarlığı yönünden zarara uğratılması, bu zarara neden olan kişinin veya bir başkasının ise bundan haksız yarar sağlaması şeklinde tanımlanmıştır. Ancak Zanardelli Kanunu'nda fiilin bir kimsenin iyi niyetinden yararlanarak işlenmesi şart koşulurken, Rocco Kanunu'nda bundan vazgeçilmiştir. Buna karşılık hileye ilişkin kısa bir açıklamanın yürürlükteki 1994 tarihli FCK m. 313-l'de yer aldığı görülmektedir. Buna göre; "sahte isim veya nitelik kullanarak ya da sahip olduğu niteliği kötüye kullanarak veya hileli davranışlarla bir gerçek veya tüzel kişiyi aldatıp başkası zararına olarak kendisi veya başkasına yarar sağlamak" dolandırıcılıktır.
Dört bölümden oluşan bu çalışmanın ilk bölümünde malvarlığına karşı suçlarda kavram ve bu suçların tasnifi konularına ilişkin genel bilgilere yer verilecektir. Suç genel teorisinde önem arz eden hukukî konu, maddî konu, fail ve mağdur kavramları da yine aynı bölümde dolandırıcılık suçu açısından tartışılacaktır. İkinci bölümde dolandırıcılık suçunun unsurları, üçüncü bölümde ise bu suça etki eden nedenler incelenecektir. Suçun özel görünüş şekilleri, benzer suçlarla karşılaştırılması, cezası ve muhakeme hukukuna ilişkin sonuçları dördüncü bölümde ele alınacaktır.