Bir çocuğa sahip olmak, onu eğitmek, aslında bir insanın en büyük şansıdır. Neden mi? Çünkü anneler, babalar çocukları için alışkanlıklarını, tercihlerini, hedeflerini yeniden gözden geçirebilirler. Yaşam biçimlerini onlar için değiştirebilirler. Belki, böylece birçok olumsuz şeyi yaşantılarından silebilirler.
Sevmek, yeri gelip onun için endişe duymaktı. Yeri geldiğinde ona sarılmaktı. Bazen de onun geleceği için planlar yapmaktı, o henüz beşiğinde uyurken. Büyüyeceğini düşleyip, o günleri görüp, göremeyeceğinizin muhasebesini yapmak demekti sevmek. Çoğu zaman da onunla onur duymaktı, onu sevmek.
Her insan bir yaşam mücadelesi vermektedir. Bu mücadeleden yıpranmadan, bedel ödemeden çıkmak mümkün değildir. Fakat yaşam mücadelesinden kirlenmeden çıkmak mümkündür.