Avrupa Sözlesme Hukuku Ilkeleri, bu ilkelerin 1:101(1) maddesinde ifade edildigi gibi ileriki yillarda Avrupa Birligi ülkelerinin Borçlar Kanunu olarak tasarlanan düzenlemenin ilk ayagini olusturmaktadir.
Tüm dünyada ticareti globallesmetirme çabalari devam etmekte ve ticaret, ülke sinirlarini asarak kendi kurallarini kabul ettirmeyi sürdürmektedir. Ancak, hukukun temel ilkelerine oturmayan bir ticaretin devamli ve saglikli olarak gelismesi düsünülemez. O halde ticaretin hukukî bir çerçeve içine alinarak yapilmasi gerekir.
Bunun içinde Danimarkali Profesör Ole LANDO tarafindan ve onun önderliginde 1974 yilinda baslatilan faaliyetle olusturulan çalisma gruplarinin yillar süren yogun çalismalari sonunda, önce 1–9 ve daha sonra 10–17 basliklarini tasiyan muhtelif sözlesme türleri kaleme alinarak 2004 yilinda Avrupa Sözlesme Hukuku Ilkeleri yayimlanmistir. Bu ilkeler bazen LANDO Ilkeleri diye de anilmaktadir.
Bu Ilkeler, Avrupa Birligi ülkeleri arasinda uygulanmasi zorunlu kurallar degildir. Ancak taraflar, sözlesmelerinin bu Ilkelere tâbi olmasini veya lex mercatoria’nin uygulanmasini istedikleri, sözlesmelerine uygulanacak kanunun yetersiz kalmasi halinde soruna çözüm getirmek üzere bu Ilkeleri uygulayabilir veya bu Ilkelerden yararlanabilirler.
Sözlesmelerde uygulanacak maddî hukuk kurallarinin yeknesakligini ve güveninirligini temin etmek bakimindan; Avrupa Sözlesme Hukuku Ilkelerini bilmenin aday ülke olan Türkiye’nin ticarî hayatinda önemi inkâr edilemez. Bunun yolu da Türkçe’ye çevirmekten geçer. Iste bu amaci gerçeklestirmek için Ilkelerin Ingilizce ve Fransizca metinlerini mukayese ederek Prof. Dr. Kemal DAYINLARLI tarafindan yapilan bu çeviri, Sayin Okurlarimizin istifadesine sunulmus ve her üç dilde onlara bu metinleri karsilastirma firsati verilmistir.