Ulus–devlet ve ulusal iktisat politikaları, küresel bütünleşme ve yeniden yapılanma adına küresel sermayenin önünde aşılması gereken temel unsurlar olarak belirginleşmektedir. Bu bağlamda küresel ekonominin yönetimiyle ilişkili politikaların geliştirilmesinde, uluslarüstü planlama kurumları, tedricen ulusal kurumların yerine geçmektedir. Bir anlamda ulusal politikalar tarafından biçimlenen ulus–devlet fonksiyonu, yerini uluslarüstü kurumlar tarafından biçimlendirilmiş küresel politikalara bırakmaktadır.
Bu süreçte birçok gelişmekte olan ülke ve Türkiye için iktisadi ve sosyal karar alma mekanizması olarak ulusal kalkınma planlaması hızla itibar kaybetmekte ve dönüşüm yaşamaktadır. Kapsam ve nitelik olarak bütüncül kalkınma planlamasından parçacı stratejik planlamaya, planlamanın kontrol gücü açısından da ulusaldan uluslarüstüne doğru bir kayış söz konusudur. ‘Ulusaldan’ ‘Uluslarüstüne’ İktisadi Planlama ve Türkiye Deneyimi başlıklı bu kitap, bahsi geçen dönüşümün yansımalarını içerecek şekilde ve lisans düzeyindeki “İktisadi Planlama” derslerine yönelik bir rafineliğe özen gösterilerek kaleme alınmıştır.