Zorunlu din dersi ulusal kalmaya mahkûm bir özgürlük kısıtlamasıdır. Bireyin belli bir yönde dini ve felsefi kanaat edinmesi anayasa koyucu tarafından takdir edilmiş ve idare tarafından da bu takdir büyük bir özenle devam ettirilmiştir. Bu zorunluluk, ebeveynlerin çocuklarıyla ilgili verecekleri kararların iyi olmayabileceği varsayımına dayanmaktadır. Özgürlükleri kısıtlama, doğal olana ya da benliğin özüne dışarıdan bir müdahale olduğu için mutsuzlukların ve huzursuzlukların artmasına neden olur. Birey, kısıtlamalara bir şekilde direnç göstermek ister. Zorunlu din dersi, kendi gayrimemnunlarını doğurmuş ve bunların hukuki bir karşı olma etrafında birleşmelerine neden olmuştur. Sonuçta, zorunlu din dersiyle her ne amaçlandı ise bunun gerçekleşmediği ve bireyin özgürlüğünün kısıtlanması ile bir sonuca varılamadığı görülmektedir.
( Tanıtım yazısı )