Kant'da Cezanın Amacı – Ahlak ve Hukuk Felsefesi Çerçevesinde Bir Soruşturma

Bu kitapta Kant'ın cezanın amacına dair ileri sürdüğü savları onun ahlak ve hukuk felsefesi çerçevesinde değerlendirilmiştir.

Kitabın birinci bölümünde Kant'ın ahlak ve hukuk felsefesi genel olarak ortaya konulmuştur. Düşünürün bir hukuk kurumu olan cezaya dair görüşlerinin temelinde hem genel olarak pratik felsefesinin (ahlak felsefesinin) hem de özel olarak pratik felsefesinin bir parçası olan hukuk öğretisinin esaslarının bulunması böyle bir yol izlenmesinin gerekçesini oluşturmuştur. Kitabın ikinci bölümü ise Kant'ın cezanın amacına dair görüşlerinin birinci bölümde ortaya konan temel çerçevesinde incelenmesine ayrılmıştır. Kant'ın cezaya dair görüşleri yaygın bir biçimde ödetmeci ceza kuramının en bariz örneği olarak gösterilmektedir. Ne var ki konuya ilişkin tek yorum bu değildir. 1980'lerden sonra özellikle İngilizce literatürde Kant'ın ceza üzerine görüşlerinin farklı bir biçimde yorumlanması gerektiği dile getirilmeye başlanmıştır. Bu yeniden yorumlama önerisine göre Kant'ın ceza kuramı klasik ödetmeci kuramlar gibi cezanın amacı olarak caydırıcılığı tamamen yadsımamaktadır. Sonuçta konuya ilişkin olarak ödetmecilik ve caydırıcılık odaklı iki ana yorumlama biçimi ortaya çıkmıştır.

Kitap Kant'ı bu yorum türlerinden biri ile mutlak bir biçimde ilişkilendirmemektedir. Daha ziyade yaygın yorumun ne derece isabetli olduğu hususunda bir takım makul şüphe sebeplerinin bulunduğu göstermek ve bu yaygın yorumun muhalifi olan caydırıcılık odaklı yaklaşımların da aşırıya kaçtığı bazı yönlerini vurgulamanın amaçlandığı söylenebilir.