Türk Borçlar Kanunu'nun eser sözleşmesini düzenleyen hükümleri (TBK. m. 470-486) incelendiğinde, kanun koyucu tarafından işsahibinin yalnızca "bedel ödeme borcu" düzenlenmiştir. Dolayısıyla, eser sözleşmesinde işsahibinin sadece tek bir yükümlülüğünün olduğu gibi yanlış bir sonuca varılmaktadır. Bir diğer ifadeyle, bu durum işsahibinin bedel ödeme dışında başka bir yükümlülüğünün bulunmadığı yönünde bir kanaat uyandırmaktadır. Ancak işsahibinin bedel ödeme yükümlülüğü dışında, ayrıca dürüstlük kuralından doğan işbirliği yükümlülüğünün olduğu artık modern hukuk sistemleri tarafından kabul edilmiş bir gerçektir.
Dolayısıyla bu çalışmada ilgili konu, hem Türk/İsviçre hukuku, hem de Alman hukuku düzenlemelerinden yola çıkılarak çözüme kavuşturulmaya çalışılmış. Ayrıca ilgili çalışma konusu, uluslararası hukuki metinler, ulusal ve uluslararası mahkeme kararları da eklenerek zenginleştirilmiş.
(Önsözden)