Bu yapıtta, postmodern perspektifin bir ürünü olan ve son dönemlerin çok tartışılan eğitim akımı yapılandırmacılığa ilişkin felsefi çözümlemeler yer almaktadır. Felsefi bir temelde yapılandırılan çözümlemelerde, salt var olan gösterilmekle yetinilmemiş, çözümlemelerden elde edilen sonuçlar ışığında yer yer yeni sentezlere de ulaşılmaya çalışılmıştır.
Beş bölüm olarak düzenlenmiş yapıtın birinci bölümünde, yapılandırmacılık ontolojik ve epistemolojik temelleri ışığında çözümlenerek postmodernizmle yapılandırmacılığın ilişkisi ortaya konulmuş; ikinci bölümde, yapılandırmacılığın eğitim pratiği açısından sunduğu olanaklar tartışılmış; üçüncü bölümde, yapılandırmacılığın doğruluk ve gerçeklik kavramına bakışı ışığında bilim eğitimi alanındaki olası sonuçları ele alınmış; dördüncü bölümde, davranışçılıkla yapılandırmacılık arasında kurulan karşıtlık ilişkisi eleştirel bir çözümlemeye tabi tutulmuş; beşinci bölüm olan son bölümde ise, bilgi, öğrenme, toplumsallaşma, erk/otorite gibi kavramlar açısından davranışçılık ve yapılandırmacılık diyalektik ilişki içerisine sokularak yeni bir senteze ulaşılmaya çalışılmıştır.