Kadastro Kanunu

Kısa ve yalın bir tanımla, tapulama/kadastro ülkenin topografik kadastral haritasına dayalı olarak taşınmaz malların hukuki ve geometrik durumlarını tespit etmektir. Bu amacı gerçekleştirmek için genel kadastro çalışmaları ilk kez 15.12.1934 tarihinde yürürlüğe giren 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanunu ile başlamıştır. Zaman süreci içinde, 22.03.1950 tarih 5602, 17.07.1964 tarih 509, 12.05.1966 tarih 766 sayılı Tapulama Kanunları çıkarılmış, 6091, 6335 ve 1617 sayılı Kanunlarla değişikliklere uğramıştır. Son olarak şehir, köy ayrımını ortadan kaldırmak, yurdun her yerinde uygulama birliği sağlamak ve kadastro uğraşılarını sonlandırmak düşüncesiyle, 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanunu ile 766 sayılı Tapulama Kanununu bünyesinde birleştiren 3402 sayılı Kadastro Kanunun 9.10.1987 tarihinde yürürlüğe konulmuştur.

3402 sayılı Kadastro Kanunu ile kadastro çalışmaları büyük oranda hızlandırılmasına karşın, Yargıtay'a intikal eden dava dosyalarına bakıldığında bu çalışmaların henüz bitirilmediği görülmektedir. KK'nun hükümleri uyarınca yapılan yenileme/uygulama kadastrosu ve kullanım kadastrosu, devam eden bu çalışmaların bir bölümüdür. Kadastro çalışmaları halen devam etmektedir. Uygulamaya yansıyan uyuşmazlıkların çözümünü karşılamak üzere, teoride ileri sürülen düşünceler, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararları; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Karaları ve özel dairelerin örnek kararları ilgili maddelerin altında yerleştirilmek suretiyle kolaylık sağlanmaya çalışılmış.

(Önsözden)