Türk ve Alman Sosyal Güvenlik Hukuku Açısından  Devlet Destekli Bireysel Emeklilik Programları Mustafa Tugay  - Kitap
Türk ve Alman Sosyal Güvenlik Hukuku Açısından

Devlet Destekli Bireysel Emeklilik Programları

1. Baskı, 
Eylül 2018
Kitabın Detayları
Dili:
Türkçe
Ebat:
16x24
Sayfa:
375
Barkod:
9789750250996
Kapak Türü:
Karton Kapaklı
Kitabın Fiyatı:
565,00
İndirimli (%93):
40,00
24 saat içerisinde temin edilir.
Kitabın Açıklaması
Gerek Türkiye'de gerekse Almanya'da, çalışmakta olan genç neslin sigorta primleriyle finanse edilen kamu emeklilik sistemi, çeşitli demografik, sosyoekonomik ve yapısal faktörlerin etkisiyle sıkıntılı bir döneme girmiştir. Bu nedenle 2002 yılında Almanya'da yürürlüğe konulan emeklilik reform kanunları ile kamu emeklilik sisteminin, devlet destekli özel emeklilik programları ile desteklenmesine karar verilmiştir.
Almanya'da tehlike çanlarının çalmasına neden olan, nüfusun giderek yaşlanması, doğum oranlarının hızla gerilemesi gibi demografik değişimler, aynı hızda olmasa da, son 30-40 yıl içinde Türkiye'de de kendini hissettirmeye başlamıştır. Almanya'dan farklı olarak, Türkiye'de genel nüfusun yaş ortalaması oldukça genç olmakla birlikte, hem ortalama ömrün uzaması hem de Türkiye'nin kendine özgü yapısal sorunları kamu emeklilik sistemi üzerinde ciddi baskı oluşturmaktadır.
Erken emeklilik, kayıt dışı istihdam, kayıt dışı ekonomi, genç nüfusun işsizliği gibi sorunlar Türkiye için kamu emeklilik sisteminde reform ihtiyacı doğuran nedenler olmuştur. Bu bağlamda Almanya'dan sadece bir yıl sonra, Türkiye'de Bireysel Emeklilik Sistemi yürürlüğe konulmuştur.
Türkiye'de uygulanmasına başlanan bireysel emeklilik sisteminin amacı, Almanya'da farklı olarak, sadece kamu emeklilik sistemine destek olmakla sınırlı tutulmamış, aynı zamanda sağlanan tasarrufların sermaye piyasasını derinleştirmesi ve ülke ekonomisine kaynak yaratması da amaçlanmıştır.
Bu çalışmada, yaklaşık aynı tarihlerde uygulanmasına başlanan devlet destekli Türk ve Alman bireysel (özel) emeklilik sistemleri etraflıca incelenerek, birbirine benzer ya da farklı yönleri ortaya konulmuştur.
Kitabın Konu Başlıkları
.
Kavramlar ve Tarihsel Gelişim
.
Federal Almanya Özel Emeklilik Programları
.
Türkiye'de Özel (Bireysel) Emeklilik Sistemi
.
Türk Ve Alman Özel Emeklilik Programlarının Karşılaştırması
Yorumlar
Kitabın İçindekileri
Önsöz 
5
Tablo Listesi 
17
Şekil Listesi 
19
Grafik Listesi 
19
Kısaltma Listesi 
21
Giriş 
23
Birinci Bölüm
KAVRAMLAR VE TARİHSEL GELİŞİM
I. TEMEL KAVRAMLAR 
27
A. SOSYAL RİSK VE SOSYAL GÜVENLİK KAVRAMLARI 
27
1. Sosyal Risk 
27
2. Sosyal Güvenlik 
28
3. Sosyal Risklere Karşı Korunma Teknikleri 
29
4. Sosyal Hukuk – Sosyal Güvenlik Hukuku Ayrımı 
31
B. SİGORTA, SOSYAL SİGORTA, ÖZEL SİGORTA VE BİREYSEL EMEKLİLİK KAVRAMLARI 
33
1. Sigorta 
33
2. Sosyal Sigortalar 
34
3. Özel Sigorta 
35
a) Genel Olarak 
35
b) Özel Sigortaların Doğuşu ve Gelişimi 
36
ba) Dünyada Özel Sigortaların Doğuşu ve Gelişimi 
36
bb) Türkiye’de Özel Sigortaların Doğuşu ve Gelişimi 
37
c) Özel Sigortaların Fonksiyonları 
38
d) Özel Sigortaların Hukuki Temelleri 
38
da) Türk Özel Sigorta Hukukunun Kaynakları 
38
db) Alman Özel Sigorta Hukukunun Kaynakları 
40
4. Genel Olarak Sosyal Sigorta ile Özel Sigorta Ayrımı 
41
5. Yaşlılık Güvencesi Açısından Özel Sigorta ile Sosyal Sigorta İlişkisi 
43
6. Yaşlılık Güvencesi Açısından Hayat Sigortalarının Niteliği 
45
7. Yaşlılık Güvencesi Açısından Hayat Sigortasının Türleri 
47
8. Sosyal Güvenliği Tamamlayıcı Bir Model Olarak Bireysel Emeklilik Sistemi 
49
9. Hayat Sigortaları ile Bireysel Emeklilik Sistemi Arasındaki Farklar 
50
10. Sosyal Güvenliği Tamamlayıcı Emeklilik Programlarının Doğuşunu Zorunlu Kılan Nedenler 
55
C. YAŞ, YAŞLILIK VE EMEKLİLİK KAVRAMLARI 
56
1. Yaş Kavramı 
56
2. Yaşlılık Kavramı 
57
a) Sözlük Anlamı 
57
b) Yaşlılığın Farklı Tanımları ve İlişkili Olduğu Alanlar 
57
c) Yaşlılık Olgusunun Sosyal Güvenlik Sorununa Dönüşmesi 
59
d) Geleneksel Toplumdan Modern Topluma Geçişte “Yaşlılık” Olgusunun Değişen Anlamı 
60
e) Sosyal Hukuku İlgilendiren Bir Olgu Olarak “Toplumsal Yaşlanma Sorunu” 
63
3. Emeklilik Kavramı 
74
4. Emeklilik Kurumunun Tarihsel Süreçteki Seyri 
76
a) Genel Olarak 
76
b) Almanya’da Yaşlılık Sigortasının Ortaya Çıkışı ve Gelişimi 
78
c) Osmanlı ve Türkiye’de Emeklilik Güvencesinin Gelişimi 
83
II. SOSYAL GÜVENLİK VE EMEKLİLİK KAVRAMLARININ DOĞUŞUNU SAĞLAYAN SOSYAL, EKONOMİK VE SİYASİ GELİŞMELER İLE SOSYAL HUKUKUN EVRİLME SÜRECİ 
91
A. GELENEKSEL TOPLUM – MODERN TOPLUM AYRIMI 
92
B. İKTİDAR İLE BİREY ARASINDAKİ BAĞIN NİTELİĞİNDEKİ DEĞİŞİM 
94
C. TEBANIN, BİREYE DÖNÜŞMESİ 
95
D. RASYONEL HUKUK VE SOSYAL ADALET İLİŞKİSİ 
96
1) Genel Olarak 
96
2) Hukuk Devletinin Doğuşu 
98
a) Liberallerin Doğal Düzen Anlayışı ve “Status Quo”nun Korunması 
98
b) Modus Vivendi – Uzlaşma Noktası 
98
c) Prosedürel Hukuk Devleti Olarak Modus Vivendi 
99
d) Maddi Hukuk Devletine Geçiş 
100
e) Maddi Hukuk Devletinin Sosyal Refah Devletine Evrilmesi 
101
E. EGEMEN SOSYAL REFAH DEVLETİNİN, NEO–LİBERALİZM VE KÜRESELLEŞMEYE YENİK DÜŞMESİ 
102
İKİNCİ BÖLÜM
FEDERAL ALMANYA ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARI
I. KANUNİ EMEKLİLİK SİSTEMİNİN SORUNLARI VE ÇÖZÜM ARAYIŞLARI 
105
A. DAĞITIM SİSTEMİNİN SORUNLARI VE REFORMLAR 
105
1. Genel Durum 
105
2. Sistem Tıkanıklığına Karşı Reform Girişimleri 
107
3. Reform Kanunlarının Önemli Sonuçlarından Birisi: “Kanuni Emeklilik Sigortası ile Fonlama Esasına Dayalı Özel Emeklilik Programı Arasındaki Bağlantı veya Korelasyon” 
111
4. Reform Sonrası Yeni Alman Emeklilik Sistemi 
113
5. Kamu Munzam Emeklilik Planları İstisnası 
118
6. Özel Emeklilik Planlarının Katman Yapısına Şematik Bakış 
118
B. KANUNİ EMEKLİLİK SİGORTASI 
119
1. Genel Olarak 
119
2. Emeklilik (Yaşlılık) Sigortası Prim Tutarı 
120
3. Emeklilik Türleri 
120
4. Olağan Emeklilik Aylığı (Regelaltersrente) 
121
5. Çok Uzun Süreli Sigortalılıkta Yaşlılık Aylığı (63 Yaş Emekliliği) 
122
6. Uzun Süreli Sigortalılıkta Yaşlılık Aylığı 
122
7. Kanuni Emekli Maaşının Vergilendirilmesi 
122
II. FONLAMA ESASINA DAYALI DEVLET DESTEKLİ ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARI 
126
A. GENEL OLARAK 
126
B. ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARININ SINIFLANDIRILMASI 
127
III. RIESTER PROGRAMI – FONLAMA ESASINA DAYANAN ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARI 
128
A. TERMİNOLOJİ 
128
B. RIESTER EMEKLİLİK PROGRAMININ YASAL TEMELLERİ 
129
C. TEŞVİKTEN YARARLANDIRILAN PLAN TÜRLERİ 
129
D. EMEKLİLİK PLANLARININ TAŞIMASI GEREKEN ÖZELLİKLER VE SERTİFİKALANDIRILMA 
130
E. SERTİFİKA VERİLEN ÜRÜNLERİN İLANI 
133
F. TEŞVİKTEN YARARLANAN SÖZLEŞME TÜRLERİ 
134
1. Klasik Birikimli Hayat (Emeklilik) Sigortası 
135
2. Yatırım Fonuna Bağlı Hayat (Emeklilik) Sigortası 
136
3. Yatırım Fonu Tasarruf Hesabı 
137
4. Banka Tasarruf Planları 
138
G. ÖZEL EMEKLİLİK PLANI SÖZLEŞMESİ DÜZENLEMEYE YETKİLİ KURUMLAR 
139
H. KATILIMCIYI KORUYAN HÜKÜMLER 
139
İ. TEŞVİKTEN YARARLANABİLECEK KİŞİLER 
142
J. DEVLET TEŞVİKİNİN TÜRLERİ, MİKTARI VE USULÜ 
144
1. Doğrudan Devlet Katkısı 
144
2. Vergi Denkleştirmesi Yoluyla Devlet Katkısı 
147
K. EMEKLİLİĞE HAK KAZANABİLMEK İÇİN YAŞ VE SÜRE ŞARTI 
149
L. VEFAT HALİNDE BİRİKİMİN MİRASÇILARA GEÇMESİ 
150
M. DEVLET KATKISI VE VERGİ İADELERİNİN HAK EDİLMESİNİ ENGELLEYEN DURUMLAR 
150
N. EMEKLİLİK MAAŞI ÖDEMELERİNİN VERGİ HUKUKU YÖNÜNDEN DURUMU 
152
O. ÖZEL (RİESTER) EMEKLİLİK PLANLARININ GELİŞİM SEYRİ 
153
IV. TEMEL EMEKLİLİK PROGRAMI (BASİS – RÜRUP RENTE) 
158
A. EMEKLİLİK SİSTEMİ İÇİNDEKİ YERİ VE ORTAYA ÇIKIŞ NEDENLERİ 
158
B. TEMEL (RÜRUP) EMEKLİLİK PLANINA SAĞLANAN VERGİ AVANTAJI 
161
C. TEMEL EMEKLİLİK PLANININ DİĞER ÖZELLİKLERİ 
165
D. TEMEL EMEKLİLİK (RÜRUP) EMEKLİLİK PLANLARININ, DEVLET DESTEKLİ ÖZEL (RİESTER) EMEKLİLİK PLANLARI İLE KIYASLANMASI: 
167
V. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARI 
168
A. TERMİNOLOJİ 
168
B. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARININ TARİHSEL GELİŞİMİ 
169
C. ÖZEL İŞ YERİ EMEKLİLİK PLANLARININ İLGİLİ OLDUĞU HUKUK DALLARI 
170
D. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANINI DOĞURAN (HUKUKİ İŞLEMLER) SÖZLEŞMELER 
172
E. EMEKLİLİK REFORMU KAPSAMINDA, İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARININ TEŞVİKİ İÇİN YAPILAN DEĞİŞİKLİLER 
173
F. İŞYERİ EMEKLİLİK PROGRAMININ TEMEL ÖZELLİKLERİ 
174
G. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARININ DİĞER ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARINA GÖRE AVANTAJLARI 
177
VI. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI UYGULAMA YÖNTEMLERİ (DURCHFÜHRUNGSWEGE) 
178
A. GENEL OLARAK 
178
B. UYGULAMA YÖNTEMLERİ VE TEMEL ESASLARI 
181
1. Doğrudan Taahhüt (Direktzuage) 
181
a) Temel Özellikleri 
181
b) İşleyiş Şeması 
183
c) İşçi ve İşveren Açısından Avantaj ve Dezavatajları 
183
2. Destek Sandığı (Unterstützungskasse) 
186
a) Temel Özellikleri 
186
b) İşleyiş Şeması 
189
c) İşçi ve İşveren Açısından Avantaj ve Dezavatajları 
189
3. Doğrudan Sigorta (Direktversicherung) 
192
a) Temel Özelikleri 
192
b) İşleyiş Şeması 
195
c) İşçi ve İşveren Açısından Avantaj ve Dezavatajları 
196
4. Emeklilik Sandıkları (Pensionskassen) 
197
a) Temel Özelikleri 
197
b) İşleyiş Şeması 
200
c) İşçi ve İşveren Açısından Avantaj ve Dezavatajları 
200
5. Emeklilik Fonları (Pensionsfonds) 
202
a) Temel Özelikleri 
202
b) İşleyiş Şeması 
206
c) İşçi ve İşveren Açısından Avantaj ve Dezavatajları 
206
VII. TÜM İŞYERİ UYGULAMA YÖNTEMLERİ İÇİN ORTAK HÜKÜMLER 
208
A. İŞYERİ EMEKLİLİK KANUNUNA GÖRE İŞVERENİN TAAHHÜDÜNDEN DOĞAN SORUMLULUK (VE 2018 YILINDAN İTİBAREN YAPILAN DEĞİŞİKLİK) 
208
B. İFLAS HALİNDE EMEKLİLİK PLANLARINDA OLUŞAN BİRİKİMLERE SAĞLANAN GÜVENCELER 
210
C. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARINDAKİ BİRİKİMLERİN KAZANILMIŞ HAK HALİNE DÖNÜŞMESİ 
211
D. ÇALIŞANIN İŞYERİNİ DEĞİŞTİRMESİ VEYA İŞYERİNDEN AYRILMASI 
211
E. EMEKLİLİĞE HAK KAZANMA YAŞI 
213
F. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI BİRİKİMLERİNİN EMEKLİ HAKKI KAZANILMADAN ÖDENMESİ 
214
G. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARINDA, KATILIMCIYA SAĞLANAN VERGİ AVANTAJI 
215
H. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARINDA VERGİ AVANTAJI ŞEKLİNDEKİ DEVLET DESTEĞİNİN ÖRNEK BİR ÜCRET BORDROSUNDA GÖRÜNÜMÜ 
216
İ. ÇALIŞTIĞI İŞYERİNDE, İŞVEREN KATKILI İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI BULUNMAYAN BİR İŞÇİNİN, ÖZEL EMEKLİLİK PLANINA KATILMAK İSTEMESİ HALİNDE TERCİH SORUNU: “RİESTER PLANI MI? YOKSA İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI MI?” 
218
J. EMEKLİLİK MAAŞI ÖDEMELERİNİN VERGİ HUKUKU YÖNÜNDEN DURUMU 
220
K. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI YÖNTEMLERİ KIYAS TABLOSU 
220
VIII. İŞYERİ EMEKLİLİK PLAN SUNUCULARI VE KATILIMCILARINA İLİŞKİN VERİLER 
222
A. GENEL DURUM 
222
B. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARININ GELİŞİM SEYRİ 
224
IX. ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARININ GENEL EMEKLİLİK SİSTEMİ İÇİNDEKİ YERİ VE GELİŞİM SEYRİ 
228
A. EMEKLİLERİN TOPLAM GELİRLERİ İÇİNDE ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARININ PAYI 
228
B. ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARININ SOSYAL SİGORTALI ÇALIŞANLAR İÇİNDE KABUL VE UYGULAMA YAYGINLIĞI 
229
C. EMEKLİLİK REFORMU İLE TEŞVİK SAĞLANAN “ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARI”NIN
15 YILLIK GELİŞİM SEYRİ 
232
X. TAMAMLAYICI BİLGİ OLARAK: “YATIRIM FONLARININ DEVLET KATKISI SAĞLANAN ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARI İÇİNDEKİ YERİ VE ÖNEMİ” 
232
A. ALMAN ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARINDAKİ YATIRIM ARACININ SEÇİMİ KONUSUNDAKİ KURALLAR 
232
B. TÜRK ÖZEL EMEKLİLİK SİSTEMİNDEN FARKI 
233
C. Alman Özel Emeklilik Planlarında Yatırım Fonlarının Payı VE Önemi 
234
XI. TAMAMLAYICI BİLGİ OLARAK: “ALMANYA’DA EMEKLİLİK SİSTEMİNİN ÜÇÜNCÜ AYAĞI – TEŞVİKE TABİ OLMAYAN BİRİKİMLİ HAYAT SİGORTALARI” 
235
XII. EMEKLİLİK REFORMU UYGULAMA SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ VE ELEŞTİRİLER 
236
A. GENEL DEĞERLENDİRME 
236
B. EMEKLİLİK REFORMU İLE ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARININ İLİŞKİSİ HAKKINDAKİ DEĞERLENDİRME VE ELEŞTİRİLER 
237
C. ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARI HAKKINDAKİ ELEŞTİRİ VE DĞERLENDİRMELER 
241
D. REFORMLARIN İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARINDAKİ YAPISAL DÖNÜŞÜM ÜZERİNE ETKİLERİ 
244
E. ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARININ TİCARİ META HALİNE DÖNÜŞMESİ SORUNU 
245
F. ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARININ ÇALIŞANLAR İÇİN ZORUNLU KILINMASINA İLİŞKİN TARTIŞMALAR 
247
Üçüncü Bölüm
TÜRKİYE’DE ÖZEL (BİREYSEL) EMEKLİLİK SİSTEMİ
I. SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMİNE İLİŞKİN SORUNLAR VE YAŞLILIK SİGORTASI 
253
A. EMEKLİLİK SİSTEMİNİN KRONİK SORUNLARI 
253
B. SOSYAL GÜVENLİK REFORM ÇALIŞMALARI 
256
C. SOSYAL GÜVENLİK REFORMU VE BİREYSEL EMEKLİLİK 
259
1. Emeklilik Sisteminin İkinci Ayağı Olarak Bireysel Emeklilik Sisteminin Yürürlüğe Girmesi 
259
2. Bireysel Emeklilik Sisteminin, Genel Emeklilik Sistemi ile Korelasyonu veya Parametrik İlişkisi 
260
II. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNİN TANIMI VE SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMİ İÇİNDEKİ YERİ 
263
III. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİ İLE YATIRIM FONLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ 
264
A. GENEL OLARAK 
264
B. YATIRIM FONLARININ TANIMI VE TÜRLERİ 
265
C. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNDE YATIRIM FONLARININ ÖZELLİĞİ 
267
IV. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNİN KURULUŞU VE ÖZELLİKLERİ 
269
A. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİ MEVZUATININ GELİŞİMİ 
269
B. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNİN KURUMSAL YAPISI 
271
1. Emeklilik Şirketi 
272
2. Bireysel Emeklilik Aracısı 
273
3. Emeklilik Yatırım Fonları ve Fon İçtüzüğü 
273
4. Fon Portföyünün Yönetimi 
274
5. Bireysel Emeklilik Sisteminin Denetimi 
276
V. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNE KATILIMI SAĞLAYAN HUKUKİ İŞLEM: “EMEKLİLİK SÖZLEŞMESİ” VE TÜRLERİ 
276
A. TANIM VE YASAL TEMELLER 
276
B. BİREYSEL EMEKLİLİK SÖZLEŞMESİNİN TÜRLERİ 
277
VI. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİN İŞLEYİŞ SÜREÇLERİ 
280
A. SİSTEM ŞEMASI 
280
B. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNE KATILMA 
282
C. EMEKLİLİK SÖZLEŞMESİ TARAFLARININ HAKLARI VE YÜKÜMLÜLÜKLERİ 
283
1. Fon Dağılımı ve Değişikliği 
283
2. Emeklilik Planı Değişikliği 
283
3. Birikimin Aktarımı 
284
4. Hakların Kullanımı 
284
5. Sistemden Ayrılma 
284
6. Hak Kazanma Süreleri ve Hak Kazanılan Birikim 
285
7. Hak Kazanılan Birikimin Transfer Yoluyla Aktarılması ve Ödenmesi 
286
8. Emekliliğe Hak Kazanma ve Birikimin Ödenmesi 
287
D. ELDE EDİLEN GELİRİN VERGİLENDİRİLMESİ 
289
E. KESİNTİLER 
289
1. Giriş Aidatı ve Yönetim gider Kesintisi 
289
2. Fon Toplam Gider Kesintisi ve Performans Kesintisi 
290
VII. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNDE DEVLET DESTEĞİ 
290
A. GENEL OLARAK 
290
B. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNDE VERGİ TEŞVİKLERİ 
291
1. İlk Dönem: 6327 Sayılı Kanun Öncesi Uygulama 
291
a) Çalışan Adına Katkı Payı Ödeyen İşverenler Açısından 
292
b) Kendi Adına Katkı Payı Ödeyen Bireysel Katılımcı Açısından 
292
2. İkinci Dönem: 6327 Sayılı Kanun ile Yürürlüğe Giren 1.1.2013 Sonrası Uygulama 
293
a) Çalışan Adına Katkı Payı Ödeyen İşverenler Açısından 
293
b) Kendi Adına Katkı Payı Ödeyen Bireysel Katılımcı Açısından 
294
C. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNDE DOĞRUDAN DEVLET KATKISI 
294
1. Genel Uygulama 
294
2. Çalışanların Otomatik Olarak Bir Emeklilik Planına Dâhil Edilmesi Durumunda Devlet Katkısı 
295
VIII. ÇALIŞANLARIN OTOMATİK OLARAK BİR EMEKLİLİK PLANINA DÂHİL EDİLMESİ 
296
A. YASAL TEMELLER 
296
B. UYGULAMANIN ESASLARI 
297
1. Genel Esaslar 
297
2. Zorunlu Bireysel Emeklilik Sisteminin İşleyişi 
298
a) Sözleşmenin Kurulması 
298
b) Katkı Paylarının Belirlenmesi ve Ödenmesi 
300
c) Çalışanın İşyerini Değiştirmesi ve Ara Verme Hakkı 
302
d) Fon Dağılımı ve Değişikliği – Plan Değişikliği 
303
e) Kesintiler 
304
f) Akış Şeması 
304
IX. SÖZLEŞME HÜRRİYETİ VE İRADE SERBESTİSİ İLKELERİ IŞIĞINDA
BİREYSEL EMEKLİLİKTE OTOMATİK KATILIM UYGULAMASININ DEĞERLENDİRİLMESİ 
305
A. GENEL SAPTAMALAR 
305
B. ANAYASA MAHKEMESİNDE AÇILAN İPTAL DAVASI VE SONUCU 
306
C. DAVA DİLEKÇESİ VE ANAYA MAHKEMESİNİN KARARI İLE İLGİLİ DEĞERLENDİRMELER 
307
X. BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİN GELİŞİM SEYRİ 
313
A. KATILIMCI SAYILARI VE FON BÜYÜKLÜKLERİ 
313
B. KATILIMCILARIN GELİR GRUPLARINA GÖRE DAĞILIMI İLE SÖZLEŞME TÜRLERİNİN PAYLARI 
313
XI. TÜRKİYE’DEKİ BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİ ile İLGİLİ ELEŞTİRİLER 
315
A. OTOMATİK (ZORUNLU) KATILIM İLE İLGİLİ ELEŞTİRİLER 
315
B. SİSTEMİN AMAÇLARI VE HEDEF KİTLESİ İLE İLGİLİ ELEŞTİRİLER 
316
C. SOSYAL DEVLET İLKESİNDEN UZAKLAŞILMAKTA OLDUĞU YOLUNDAKİ ELEŞTİRİLER 
317
D. DEVLET DESTEĞİ İLE VERGİ YÜKÜ ARASINDAKİ İLİŞKİDEN KAYNAKLANAN ELEŞTİRİLER 
317
E. EMEKLİLİK ŞİRKETLERİNİN TANITIM VE HİZMET SUNUMUYLA İLGİLİ KONULAR 
318
F. ZORUNLU BİREYSEL EMEKLİLİĞİN İLK YIL UYGULAMA SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ 
319
XII. TAMAMLAYICI BİLGİ OLARAK: “TÜRKİYE’DE İŞYERİ EMEKLİLİK PLANLARI UYGULAMASI” 
321
A. BANKA VE DİĞER BAZI KURULUŞLARIN EMEKLİLİK SANDIKLARI 
321
1. Banka ve Diğer Bazı Kuruluşların Olağan Emeklilik Sandıkları 
321
2. Banka ve Diğer Bazı Kuruluşların Munzam Emeklilik Sandıkları 
322
B. OYAK – ORDU YARDIMLAŞMA KURUMU 
323
C. DİĞER TAMAMLAYICI SOSYAL GÜVENLİK KURUMLARI 
324
XIII. TAMAMLAYICI BİLGİ OLARAK: “EMEKLİLİK SİSTEMİNİN ÜÇÜNCÜ
AYAĞI – TÜRKİYE’DE BİRİKİMLİ HAYAT SİGORTALARI UYGULAMASI” 
324
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
TÜRK VE ALMAN ÖZEL EMEKLİLİK PROGRAMLARININ KARŞILAŞTIRMASI
I. GENEL DEĞERLENDİRMELER 
327
A. SİSTEM TERCİHİ HAKKINDAKİ DEĞERLENDİRME 
327
B. ÖZEL (BİREYSEL) EMEKLİLİK PROGRAMLARININ, KAMU EMEKLİLİK SİSTEMİ İLE KORELASYONU VEYA PARAMETRİK İLİŞKİSİ 
329
C. HEDEF VE AMAÇLAR AÇISINDAN DEĞERLENDİRME 
332
D. ÖZEL (BİREYSEL) EMEKLİLİK SİSTEMLERİNİN HEDEF KİTLESİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRME 
333
E. SİSTEMİN GÖNÜLLÜLÜK VEYA ZORUNLULUK ESASINA DAYANMASI 
335
II. UYGULAMA İLİŞKİN DEĞERLENDİRMELER 
337
A. KATILIMCI BİRİKİMLERİNİN GERİ ÖDENMESİNDE ANAPARA GARANTİSİ 
337
B. İŞYERİ EMEKLİLİK PLANI UYGULAMALARI 
338
C. ÖZEL (BİREYSEL) EMEKLİLİK SİSTEMLERİNİN UYGULAMA BAŞARISI veya YAYGINLIĞI 
339
D. BİRİKİMLERDE DEVLET KATKISININ PAYI VEYA AĞIRLIĞI 
342
E. EMEKLİLİĞE VE DEVLET KATKISINA HAK KAZANMA KOŞULLARI 
344
F. KATKI PAYI VE EMEKLİLİK MAAŞI ÖDEMELERİNİN VERGİ HUKUKU YÖNÜNDEN DURUMU 
344
G. VERGİ YÜKÜ ile ÖZEL EMEKLİLİK SİSTEMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ 
346
H. EMEKLİLİK SİSTEMİNİN ÜÇÜNCÜ AYAĞI OLAN BİRİKİMLİ HAYAT SİGORTALARININ KIYASLANMASI 
347
İ. OECD RAPORLARI IŞIĞINDA TÜRKİYE VE ALMANYA’NIN ÖZEL EMEKLİLİK PLANLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ 
349
Sonuç 
351
Kaynakça 
355
Kavramlar Dizini 
373