Uygulamada sıklıkla karşılaşılan hukuki meselelerden biri olan Müteselsil sorumlulukta zarar verici davranışa birden fazla kimsenin katılımı söz konusu olup, zararın nasıl tazmin ettirileceği sorunu ortaya çıkar. Müteselsil sorumlulukta dış ilişkinin kapsamında olan bu süreçte zarar görenin çıkarları ön planda tutularak, onun dilediği zarar verene başvurabilmesi esası benimsenmiştir. Tazminatın tamamı ödendikten sonra ise ortaya başka bir sorun daha çıkar: tazminatın zarar verenler arasında paylaştırılması. Bu sorun ise zarar verenler arasındaki iç ilişkide rücu düzeniyle ilgilidir.
Çalışmada 818 Sayılı Borçlar Kanunu ile 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu hükümleri karşılaştırılarak, Türk Borçlar Kanunu’nun konuyla ilgili 61., 62. ve 73. maddeleri ayrıntılı şekilde incelenmiştir. Eskiye göre önemli yenilikler getiren bu maddelerin uygulanmasında ortaya çıkabilecek sorunlara çözüm önerileri getirmek, eksik kalan ve yerinde olan yönlerini ayrıntılı şekilde inceleyerek bazı noktaları Türk Hukuk öğretisinin tartışmasına sunmak çalışmanın amacını teşkil etmektedir.