Yunan'ın, merkezi İstanbul'da olan Bizans–Yunan İmparatorluğu düşü, ya Yunan kültürel ve ekonomik egemenliği sağlanıp, Osmanlı'nın içten yıkılmasıyla ya da dışarıdaki Yunanlıların üzerinde yaşadıkları toprakları almasıyla gerçekleşecekti. Çünkü İstanbul Yunanistan'a kuvvetli bağlarla bağlanmadıkça Yunan milleti ülküsüne erişemeyecekti. Pontus'da kurulacak devlet ise Ermensitan ve Gürcistan'la işbirliği yapıp, İslamlığa ve gerektiğinde Rus emperyalizmine karşı sağlam bir engel oluşturacaktı. İngiltere'nin hesapları ise düşten öteydi.
Tüm bu düşler ve projeler, Yunanistan'ın Milli Mücadele'den 43 yıl sonra heykelini dikip, aziz ilan ettiği İzmir Başpiskoposu Hrisostomos'un feryadındaki gibi ''en azından 100 yıl için” ellerinden' alındı.