2. ENERJİ KAYNAKLARININ TANIMI VE SINIFLANDIRILMASI
35
2.1. Tükenir (Konvansiyonel) Enerji Kaynakları
36
2.1.4. Nükleer Enerji (Uranyum)
46
2.2. Yenilenebilir (Alternatif) Enerji Kaynakları
49
2.2.2. Rüzgâr Enerjisi
52
2.2.3. Jeotermal Enerji
53
2.2.4. Biokütle Enerjisi ve Kaynağı Biyolojik Atıklar
54
2.2.5. Hidroelektrik Enerjisi
55
2.2.6. Hidrojen Enerjisi
57
2.2.7. Yenilenebilir Enerji ve Uluslararası İlişkilere Etkisi
59
3. ENERJİ GÜVENLİĞİ KAVRAMI
63
3.1. Enerji Güvenliğinin Tarihçesi
63
3.2. Enerji Güvenliğinin Temel İlkeleri
70
3.3. Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
71
3.3.1. Dünya Enerji Politikalarını Belirleyen Etkenler
72
3.3.2. Küresel Enerji Senaryolarında Rolü Olan Ana Oyuncular
74
3.3.3. ABD’nin Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
75
3.3.4. Rusya Federasyonu’nun Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
80
3.3.5. Avrupa Birliği’nin Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
87
3.3.6. Türkiye’nin Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
93
4. DOĞU AKDENİZ BÖLGESİ ENERJİ KAYNAKLARI
103
4.1. Doğu Akdeniz Bölgesinin Tarihsel Önemi
107
4.2. Doğu Akdeniz Bölgesinin Jeopolitik Önemi
110
4.3. Doğu Akdeniz Bölgesinin Stratejik Önemi
111
5. DOĞU AKDENİZ BÖLGESİ DEVLETLERİN ENERJİ STRATEJİSİ VE ENERJİ POLİTİKASI
113
5.7. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC)
132
5.8. Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY)
134
6. ULUSLARARASI HUKUK
139
6.1. Uluslararası Hukuka Eleştiriler
141
6.2. Uluslararası Hukukun Kaynakları
144
6.2.1. Uluslararası Hukukun Asli Kaynakları
146
6.2.1.1. Uluslararası Teamül (Örf ve Adet) Hukuku
146
6.2.1.2. Uluslararası Antlaşmalar
152
6.2.1.3. Uluslararası Hukukun Genel İlkeleri
154
6.2.1.4. Uluslararası Hukukta Buyruk Kurallar: “Jus Cogens“ Normu
156
6.2.2. Uluslararası Hukukun Yardımcı Kaynakları
157
6.2.2.1. Yargı Kararları
157
6.2.2.2. Doktrin (Öğreti)
158
6.2.2.3. Uluslararası Hukukun Kaynakları Arasında Hiyerarşi
159
7.1. 1958 Cenevre Sözleşmeleri
165
7.2. 1982 BM Deniz Hukuku Sözleşmesi
166
7.3. Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesi (The International Tribunal for the Law of the Sea)
168
7.4. Uluslararası Deniz Yatağı Otoritesi (the International Seabed Authority)
170
7.5. Kıta Sahanlığı Sınırları Komisyonu (the Commission on the Limits of the Continental Shelf)
170
7.6. BMDHS Kapsamında Deniz Yetki Alanları
171
7.6.1. Esas Çizgi Kavramı (Baseline)
171
7.6.2. İç Sular (Internal Waters)
172
7.6.3. Kara suları (Territorial Waters)
175
7.6.3.1. Türk Kara Sularının Durumu
177
7.6.4. Bitişik Bölge (Contiguous Zone)
180
7.6.5. Kıta Sahanlığı (Continental Shelf)
181
7.6.5.1. Kıta Sahanlığınınnın Uluslararası Hukuk Boyutu
185
7.6.6. Münhasır Ekonomik Bölge (MEB) (Exclusive Economic Zone (EEZ))
190
7.6.6.1. Tarihsel Gelişim
190
7.6.6.2. Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (BMDHS) ve MEB Kavramı
194
7.6.7. Denizde Arama Kurtarma (SAR) Yetki Sahaları
197
7.7. Deniz Yetki Alanlarının Sınırlandırılmasında Genel Kurallar
199
7.7.1. Gerekli Saygı (Due Regard) Kuralı
199
7.7.2. Hakça İlkeler (Principles of Equity)
200
7.7.3. Eşit Uzaklık İlkesi (Equidistance Principle)
204
7.7.4. Coğrafyanın Üstünlüğü İlkesi (Land Dominates the Sea)
206
7.7.5. Orantılılık İlkesi (Proportionality Principle)
209
7.7.6. Tek Deniz Sınırı İlkesi (Single Maritime Boundary Principle)
211
7.7.7. Kapatmama (Non–Encroachment) ve Kesmeme (Non–Cut Off) İlkeleri
213
7.8. Deniz Yetki Alanları Açısından Ada ve Kayalıkların Durumu
215
7.8.1. Ege ve Akdeniz’deki Adalar ve Türkiye’nin Tezleri
224
7.8.2. Ege ve Akdeniz’deki Adalar ve Yunanistan’ın Tezleri
226
7.8.3. Meis (Kızılhisar) Adası ve On İki Adalar Sorunu
227
7.9. Yetki Alanı Sınırlandırılmasında Uyuşmazlıkların Çözümü ve Yöntemler
233
7.9.1. Müzakere (Negotiation)
239
7.9.2. Arabuluculuk (Mediation)
240
7.9.3. Uzlaştırma (Conciliation)
241
7.9.4. Hakemlik (Tahkim, Arbitration)
242
7.10. Deniz Yetki Alanlarının Sınırlandırılması Hakkındaki Bazı Uluslararası Mahkeme Kararları
245
7.10.1. 1969 Kuzey Denizi Kıta Sahanlığı Sınırlandırılması Davası
245
7.10.2. Yunanistan’ın Türkiye’ye Karşı Ege Kıta Sahanlığı Dava Girişimi
247
7.10.3. Ukrayna–Romanya Arasında Karadeniz’deki Yetki Alanlarının Sınırlandırılması Davası
249
7.10.4. İngiltere–Fransa Kıta Sahanlığı Sınırlandırılması Tahkimi
253
7.10.5. Tunus–Libya Kıta Sahanlığı Sınırlandırılması Davası
257
7.10.6. Maine Körfezi Deniz Alanlarının Sınırlandırılması Davası
259
7.10.7. Gine/Gine–Bissau Deniz Sınırı Belirleme Tahkimi
260
7.10.8. Grönland–Jan Mayen Deniz Alanlarının Sınırlandırılması Davası
263
8. DOĞU AKDENİZ’DE BÖLGE ÜLKELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLER VE DENİZ YETKİ ALANLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ
267
8.1.1. Mısır–GKRY–İsrail
267
8.1.1.1. Mısır–GKRY Deniz Yetki Alanları Antlaşması
274
8.2.2. İsrail–Yunanistan
280
8.2.3. İsrail – GKRY İlişkileri
284
8.2.4. İsrail ve Türkiye Denizden Komşu Olabilir Mi?
286
8.2.5. İsrail– Filistin
291
8.7.1. Yunanistan–İsrail İlişkileri
308
8.7.2. Yunanistan–Mısır İlişkileri
311
8.7.2.1. Yunanistan–Mısır MEB Antlaşması
314
8.7.2.1. Yunanistan–Mısır SAR Antlaşması
321
8.8. Libya–Türkiye İlişkileri
326
8.8.1. Libya–Türkiye MEB Antlaşması
329
8.10. Doğu Akdeniz Enerji Kaynaklarına Almanya ve Fransa’nın Yaklaşımı
341
8.11. Çin’in Enerji Stratejisi ve Enerji Politikası
353
8.11.1. Ortadoğu’da Çin Enerji Yatırımı
356
8.11.2. Ukrayna Savaşı’nın Çin Enerji Politikalarına Etkisi
359
8.11.3. Bazı Olası Karşı Önlemler
361
8.11.4. Çin ve Enerji Güvenliği
362
8.12. Kovid–19 Pandemisinin Enerji Sektörüne Etkisi
364