Postmodern Teori

İkinci Dünya Savaşı sonrasında dünya çapında kurulan dehşet dengesinin sabitlediği politik konumların 1980' li yıllardan itibaren çözülüp dağılmasıyla birlikte bir ''yeni'' duygusu, dünyada hemen her düzeyde patlak verdi. Biteni anlamak, ''yeni''yi tarif etmek için başvurulan ve bir tür şemsiye işlevi gören bir terim alabildiğine muğlak kaldı: Post-Modern.

Bu muğlaklığı gidermeye yönelik olarak yayımladığımız Mike Featherston' un ''Postmodernizm ve Tüketim Kültürü'' başlıklı çalışmasının ardından bir kitap daha sunuyoruz: '

'Postmodernizm Teori'' Eleştirel bir toplum teorisinin yeniden inşasını hedefleyen Best ve Keliner, öncelikle 1870' lerden itibaren dolaşımına giren terimin bir arkeolojisini sunuyor bize. Bu arkeolojinin ışığında, Foucault, Deleuze, Guattari, Baudrillard, Lyotard, Jameson, Laciau, Mouffe gibi isimleri ''postmodernist'' yaftası altında toplama gerekçelerini belirtip, bu sinemaların çalışmasını eleştirel bir süzgeçten geçiyorlar. Bu tartışma esnesında yaptıkları serimleme sayesinde, postmodernist olduğu söylenebilecek bir dizi kavram ve itiraz açıklığa kavuşturuluyor.